Als kind wist ik het zeker: ik wilde een medicijn maken dat mensen beter zou maken.
Niet voor de cijfers. Niet voor de status. Maar omdat ik voelde dat het klopte.

Ik werd medisch laborante. Vol enthousiasme dook ik in de wereld van onderzoeken, cellen en data. Maar zodra ik in het lab werkte, wist ik het: dit is het niet. Te stil. Te ver weg van de mens.

Spelen met vuur (en proefjes)

Ik vond mijn plek in het onderwijs, als amanuensis op een middelbare school. Creativiteit, pubers, experimenteren — ik bloeide op. Negen jaar lang voelde het als thuiskomen. Tot het moment kwam dat ik voelde: ik ben eruit gegroeid.

Gelukkig had ik mijn eigen praktijk al opgebouwd. Sessies, workshops, ruimte om mensen te begeleiden naar rust en bewustzijn. Maar er miste iets…

De onderzoeker in mij bleef wakker

Ik miste het experiment. Niet het lab, maar het spelen, het ontdekken.
Dus heb ik besloten om alles om te gooien. Nu wil ik me weer focussen op het lichaam zelf, op een compleet andere manier.
De adem. De hartslag. Het zenuwstelsel. Emoties..
Wat gebeurt er als we ontspannen? Wat kunnen we meten? Wat kunnen we voelen?

Geen theorie meer — ervaring

Ik wil mijn verwondering delen. Niet als iets ingewikkelds, maar juist simpel.
Zichtbaar maken wat vaak onzichtbaar blijft.
Veel mensen beseffen pas hoe gespannen ze waren… als ze het loslaten.

En dán gebeurt er iets magisch.
Niet buiten ons. Maar vanbinnen.
Geen pil, geen protocol.

Ik geloof het steeds meer: We kunnen zelf ons eigen medicijn zijn..
En ik neem je graag mee in die wereld. De komende tijd zal ik steeds meer hierover delen. Volg me op social media & houd mijn blog in de gaten voor updates.