Een kijkje achter de schermen van een mini-experiment

Een paar weken geleden gaf ik een workshop op een yogaschool. Een zachte ruimte vol adem, beweging en stilte. Een interessante plek om iets te doen wat je daar misschien niet meteen verwacht: meten hoe ontspannen iedereen is. Ik gebruik tijdens mijn sessies een klein apparaatje om de HRV (hartslagvariabiliteit) te meten.

Voor wie het nog niet kent: HRV zegt iets over de balans in je zenuwstelsel. Het laat zien of je lichaam op dat moment aan het herstellen is, of juist nog in een lichte staat van alertheid verkeert.

Binnenkort deel ik een korte video over HRV, met uitleg wat het precies inhoud.

Yoga en ontspanning — is dat vanzelfsprekend?

Je zou denken dat mensen die regelmatig yoga doen al helemaal in ontspanning leven. Maar dat is niet altijd zo simpel. Ik heb geen gegevens van de deelnemers: hoe lang beoefenen ze yoga? Wanneer was hun laatste sessie? Hoe slapen ze, hoe voelen ze zich vandaag?

En tóch was het fascinerend om te zien. Sommigen begonnen al met een opvallend hoge HRV-waarde. Anderen juist wat lager. Bij een deel van de deelnemers steeg de HRV ná de adem- en bewustzijnsoefening — het lichaam gleed zichtbaar in rust. Bij anderen veranderde er nauwelijks iets. En dat is óók interessant. Het zegt niets over goed of fout. Alleen over waar het lichaam op dat moment is.

Ruimte om te voelen

Voor mij gaat dit werk niet over perfecte cijfers. Het gaat over bewustzijn. Over thuiskomen in je lichaam en leren luisteren naar signalen die vaak worden genegeerd. Soms zie je in de data wat je diep vanbinnen al wist. Soms verrast het je.

En heel soms word je geconfronteerd met het feit dat je rustiger dacht te zijn dan je daadwerkelijk bent.
Ook dat is waardevol.

Wat komt eraan?

In de komende tijd wil ik me richten op nieuwe groepen.

Eerst: toegewijde Ashtanga-beoefenaars. Vaak sterk, vol discipline. Maar hoe zit het met hun ontspanning? Wat zie we daar in hun systeem gebeuren?

Daarna wil ik sessies aanbieden aan moeders.
Omdat de draagkracht die zij dagelijks laten zien vaak onderschat wordt.
Omdat langdurige stress niet altijd luid is. Maar wel diep kan zitten.

Binnenkort meer daarover .

Voor nu, ssst: adem. Voel. Luister. Je lichaam praat al.

Misschien hoef je alleen nog maar te luisteren ;)